مینا کاری با کیفیت را چطور تشخیص دهیم ؟

مینا کاری با کیفیت به محصولاتی گفته می شود که از نظر زیرساخت, لعاب کاری , نقاشی و کوره با کیفیت باشد. بطور مثال برای تشخیص بشقاب میناکاری مرغوب از نمونه نا مرغوب آن کافی است به همین موارد گفته شده توجه کنید. در این مقاله سعی داریم نکات کلیدی برای شناخت میناکاری با کیفیت با زیر ساخت فلز را معرفی کنیم ؛چراکه همه این موارد نشان از مرغوبیت کالا دارند و در افزایش یا کاهش قیمت ظروف میناکاری شده تاثیر به‌ سزایی خواهند داشت. خرید میناکاری اصفهان به عنوان مینای با کیفیت می تواند مورد پسند مشتریان عزیز واقع شود.

در مورد میناکاری با کیفیت

مینا از نظر نوع کاربرد به مینای جواهر ، چینی ، مس و … و از لحاظ دمای پخت به انواع نرم، متوسط، سخت و از جانب داشتن مواد مهمی مانند سرب به مینای سربی و مینای غیرسربی که مینای سربی خود به انواع سرب بالا، پایین، متوسط تبدیل می شود. این مینا از لحاظ ویژگی و کارکرد نیز به مینای مقاوم در مقابل اسید یا مینای مقاوم در مقابل هوازدگی تقسیم می شود.

هنر میناکاری حدود 4000 سال سابقه دارد. گذشتگان از این هنر به منظور نشان دادن تفکرات و باور های اعتقادی، و در تلفیق با هنرهای دیگری همچون نقاشی، ملیله دوزی سنگ ها و فلزات گران بها و ریسمان های طلا و نقره ای، قلاب دوزی و گلابتون دوزی استفاده می کردند.

در آن زمان وضعیت کیفی کار میناکاری بسیار پایین بود و صنعت مورد بهره گیری به روش حفره ای بود که کهن ترین صنعت میناکاری است. نقش اصلی در این صنعت بر اساس طلا با نوارهای سیمی طلا تولید و پودر های رنگارنگ در حفره ها تعبیه می شود. میناکاری روی مس اصفهان از سابقه بسیار طولانی برخوردار است و در طول زمان استادان بزرگی در این زمینه فعالیت کرده اند.

گویا یونانی ها این صنعت را از ملیله دوزی طلایی مصری ها آموخته و در اروپای مرکزی و شمالی توسعه دادند و از آن به روی فلز مس و برنز استفاده کرده اند. در آن زمان آرایش مینایی بر روی قلاب کمربندها، دسته شمشیر، مدال، کلاه خود و … انجام میشد. این صنعت حدود ده قرن در حوالی مدیترانه و در میان طایفه سلت که از طایفه های قدیمی اروپای غربی و مرکزی اند رایج بود.

جنس و ظاهر ظروف میناکاری با کیفیت

به محض اینکه یک ظرف خرید میناکاری روی مس را در دست می گیرید، دست تان با سردی مس آشنا می شود و متوجه وزن آن می شوید. اگر مس به تناسب اندازه ظرف خیلی کم وزن بود، آن ظرف از قیمت پایین تری باید برخوردار باشد و البته خریدار باید از عواقب آن مثلا دِفُرم شدن آگاه باشد.

بعد از ان فرد باید روی سطح کار دست بکشد. مینا باید کاملا صاف و براق یا به اصطلاح شیشه ای باشد. اگر سطح کار زبر بود یعنی لعاب مینا روی ظرف در کوره به دلیل دمای بیش از حد آن یا ماندن ظرف در کوره بیشتر از زمان مورد نیاز، سوخته است. استفاده از رنگ های نامرغوب نیز می تواند دلیل دیگری برای زبری سطح کار باشد.

رنگ و نقوش میناکاری با کیفیت

همانگونه که گفته شد در میناکاری از نقوش سنتی مانند اسلیمی، ختایی، گل و مرغ و ترکیب این ها استفاده می شود. هر کار هر چقدر ظرافت طراحی و تنوع رنگی ان بیشتر باشد از ارزش مادی برخوردار خواهد بود. حتی گاهی برخی از کار ها به خاطر استفاده از رنگی خاص مانند برخی زیرمجموعه های رنگ قرمز یا ارغوانی قیمت بیشتری خواهد داشت؛ زیرا در تولید این رنگ ها از پودر طلا استفاده می شود.

شناسنامه دار بودن محصولات میناکاری با کیفیت

هر کالای معتبری که ما در بازار خریداری می کنیم شناسنامه دارد. این شناسنامه شامل توضیحاتی در مورد محصول، سازنده آن و البته گارانتی است. ظرف میناکاری شده نیز باید شناسنامه داشته باشد تا بدانیم از کجا آمده به دست چه کسی یا چه مجموعه ای و یا تحت عنوان چه نام تجاری ای تولید شده است و کدام مجموعه نسبت به کیفیت آن پاسخگو خواهد بود.

تمامی موارد گفته شده در این مقاله جهت آشنایی هر چه بهتر هر ایرانی با این هنر چند هزار ساله و اصیل ایرانی است تا در مواقع احتیاج یا خرید بتواند با ذهنی روشن و مطلع بهترین و با کیفیت ترین اثر را خریداری نماید تا ادای دینی کنیم به این هنر ایران زمین.

نکاتی در تشخیص میناکاری با کیفیت از بی کیفیت

میناکاری به‌ عنوان یکی از صنایع دستی اصیل و پر طرفدار ایرانی محسوب می‌شود. دوست‌ داران این هنر زیبای ایرانی هنگام خرید به‌ دلیل وجود انواع محصولات متنوع و با کیفیت‌های متفاوت ممکن دچار سردرگمی شوند و انتخاب محصول برای آن‌ها دشوار گردد. در زیر نکاتی برای تشخیص کیفیت میناکاری مرغوب ارائه شده که می‌تواند شما را در انتخابی بهتر یاری نماید.

1. یک ظرف مینای با کیفیت دارای مهر و نشان هنرمند است.
2. سطح ظرف می‌ بایست کاملاً یکدست و یکنواخت بدون قسمت‌های اضافی باشد.
3. وزن مس به کار رفته باید متناسب با خود ظرف باشد. در صورت کم بودن وزن مس ممکن است بدنه ظرف دچار آسیب و ضربه شود.
4. غلظت لعاب باید در همه جا یکدست باشد.
5. شفافیت و براق بودن سطح و صیقلی بودن ظرف مینا نشانه استفاده از رنگ‌های مرغوب و خوب پخته شدن ظرف در کوره است.
6. لبه‌ های ظرف یا شی فلزی زیرین باید بدون هیچ گونه رنگ سبز بوده و سطحی بدون تَرک یا پستی و بلندی و یا تیز و برنده داشته باشد.
7. الزامیست که ضخامت رنگ در نقاشی و تزئینی که با میناکاری صورت گرفته یک‌نواخت و یکسان باشد و رنگ‌های به‌کار رفته در مرزِ طرح‌ها، درهم ادغام نشده،قابل تشخیص از یکدیگر و هماهنگ باشند.
8. رنگ‌های به کار رفته در کنار یکدیگر هماهنگ و از مرز تقسیمات، بیرون زدگی نداشته باشد.
9. دورگیری و ایجاد پرداز (سایه روشن) روی نقوش، با ظرافت و دقت انجام شده باشد.
10. از لحاظ نقش و طرح دارای طراحی قوی و نقوش واضح و اصیل باشد. نکته مهم در طراحی نقوش مینا این هست که طرح‌ های شلوغ و پرکار نشان دهنده قوی بودن طراحی آثار میناکاری نیستند در حالی ‌که قلم قوی طراحی و ترکیب ‌بندی و رعایت اصول طراحی سنتی از اهمیت بسیاری برخوردار هست.